| 释义 |
daunt 英音 [ dɔːnt ] 美音 [ dɑːnt ] 释义 v. 使胆怯,使气馁;威吓 【名】 (Daunt)(英)当特(人名) 变形 daunts 第三人称单数 daunting 现在分词 daunted 过去式 daunted 过去分词 例句 1·A greater natural calamity cannot daunt us. 再大的自然灾害也不能吓坏我们。 2·Even a greater natural calamity cannot daunt us. 再大的自然灾害也压不垮我们。 《新英汉大辞典》 3·Danger didn't daunt the hero. 危险并没有吓住那英雄。 同义词 vt. 使气馁,使畏缩;威吓 dispiritdiscourage 同根词 词根 daunt daunting adj 使人畏缩的;使人气馁的;令人怯步的 dauntless adj 无畏的;勇敢的;不屈不挠的 dauntingly adv 令人生畏地;吓人地
|